Co-ouderschap, past dit bij jouw situatie?

Steeds vaker kiezen gescheiden ouders ervoor de zorg voor hun kinderen gelijk te verdelen. De standaardregeling, waarbij kinderen na scheiding de hoofdverblijfplaats hebben bij de moeder en om het weekend bij hun vader verblijven is de afgelopen jaren flink gedaald. Momenteel kiest ruim een kwart van de ouders voor een gelijke verdeling van de zorg en opvoeding van de kinderen.

Co-ouderschap is geen juridische term maar in de volksmond zeer geaccepteerd, het betekent dat er tussen ouders een ‘gelijkwaardige zorgverdeling is overeengekomen’. De populariteit van co-ouderschap is enorm toegenomen sinds op 1 januari 1998 in de wet is opgenomen dat beide ouders na een scheiding gezamenlijk het gezag houden over de kinderen.

Voordelen

Het grootste voordeel van co-ouderschap is dat beide ouders in gelijke mate betrokken zijn bij het dagelijks leven van hun kinderen. De kosten en zorgtaken worden evenredig verdeeld. Als kind kun je evenveel tijd met je vader als met je moeder doorbrengen. Als ouder kun je tijd met je kind doorbrengen, daarnaast is er ook ruimte voor je werk en eigen leven.

Co-ouderschap voorwaarden

Maar co-ouderschap is niet voor elke ouder weggelegd. Allereerst moet de communicatie tussen de ouders goed zijn. Elke ouder heeft (ongeveer) de helft van de tijd de kinderen wel of niet. Elke ouder mist dus essentiële dagen waardoor je elkaar op de hoogte dient te houden.

Ten tweede moeten de kinderen achter het co-ouderschap staan. Niet elk kind is gebaat bij twee huizen, het slepen met spullen/schoolboeken of sportspullen vergt organisatorisch inzicht.

Ten derde is het een voorwaarde dat de ouders bij elkaar in de buurt wonen. Zo groeien de kinderen op in één leefomgeving waarbij ze twee huizen als basis hebben. Zeker als de kinderen de leeftijd bereiken dat ze naar school gaan gaat deze afstand spelen. Verhuizen naar een andere woonplaats is in de toekomst ook niet mogelijk, tenzij de andere ouder ook mee verhuist.

Helft van de tijd

Ook de verdeling van de tijd mag kun je samen vaststellen. Sommige ouders vinden het prettig om te kiezen voor een week op / week af regeling. Dat heeft als voordeel dat de kinderen minder wisselingen hebben. Een andere regeling is de week in tweeën knippen. De kinderen zijn om het weekend bij de vader/moeder en daarnaast altijd het eerste deel van de week bij de vader en de tweede helft van de week bij de moeder.

Waarom kan het nu opeens wel?

Co-ouderschap vraagt soms ook een mentale omslag. Als de zorg vóór de scheiding niet evenredig was verdeeld tussen de ouders, waarom kan de zorg dan na de scheiding opeens wél 50/50 worden verdeeld? De ouder die tijdens het huwelijk de hoofdverzorgende was zal eraan moeten wennen om een deel van de regie uit handen te geven. De andere ouder moet zich voorbereiden op een grotere verantwoordelijkheid.

Kosten

Over de verdeling van de kinderkosten kun je als ouders afspraken maken, vaak is er onderscheid tussen verblijfskosten en kindgebonden kosten. In totaal is de verhouding van de verblijfskosten 70%, de kindgebonden kosten zo’n 30%. Bij co-ouderschap nemen de ouders vaak zelf de verblijfskosten voor hun rekening maar worden de kindgebonden kosten  verdeeld naar rato van inkomen.

Financiële kindgebonden regelingen

Een belangrijk aspect om over na te denken is de inschrijving van de kinderen bij de gemeente. Bij meerdere kinderen kun je ervoor kiezen om de inschrijving van de kinderen te verdelen over twee huishoudens. Ook bij ouders met één kind zijn er mogelijkheden tot financiële voordelen bij co-ouderschap. Deze gemeentelijke inschrijving is van belang voor toeslagen zoals kindgebonden budget waar de alleenstaande ouderstoeslag in is verwerkt, de huurtoeslag, kinderbijslag en eventuele andere fiscale voordelen. Voor informatie over de verschillende toeslagen bij co-ouderschap zie de site van de belastingdienst. De meest optimale regeling is per situatie verschillend. Om te weten hoe dit het best in jullie situatie kan worden ingeregeld kun je contact opnemen met je scheidingsadviseur.

Een optimale verdeling van inschrijving en fiscaliteiten kan per maand honderden euro’s schelen.